داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی به شرط تشخیص روانپزشک یک انتخاب درمانی مناسب برای افسردگی هستند. اگرچه داروهای ضد افسردگی ممکن است افسردگی را درمان نکنند، اما قادر به کاهش علائم می باشند. داروهای ضد افسردگی برای درمان و مشاوره افسردگی همراه با اضطراب و افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی یا اختلال سیکلوتیمیک و همچنین برای تسکین درد و مشکلات خواب تجویز می‌شوند.

انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد و داروهای مختلف به روش های مختلف برای متعادل کردن مواد شیمیایی در مغز و بهبود خلق و خو، تمرکز و خواب عمل می کنند که در ادامه مورد بررسی قرار می گیرند.

بهترین داروهای ضد افسردگی

بسیاری از متخصصان سلامت روان و ارائه‌دهنده خدمات روانپزشکی بر این باورند که برخی از مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی با افسردگی مرتبط هستند، به ویژه سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین. اکثر داروهای ضد افسردگی با تأثیر بر این انتقال دهنده های عصبی، که گاهی اوقات پیام رسان های شیمیایی نامیده می شوند، به کاهش افسردگی و به ارتباط بین سلول های مغز کمک می کنند. هر یک از انواع داروهای ضد افسردگی به روش های کمی متفاوت بر این انتقال دهنده های عصبی تأثیر می گذارد. انواع بسیاری از داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی در دسترس هستند، از جمله:

  1. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): پزشکان اغلب با تجویز SSRI شروع می کنند. این داروهای دافسردگی عموماً عوارض جانبی آزاردهنده کمتری داشته و در دوزهای درمانی بالاتر نسبت به سایر انواع ضدافسردگی کمتر مشکل ایجاد می‌کنند. SSRI ها شامل فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین (پاکسیل)، سرترالین (زولوفت)، سیتالوپرام (سلکسا) و اسیتالوپرام (لکساپرو) هستند.
  2. مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs): نمونه هایی از SNRI ها عبارتند از دولوکستین (Cymbalta،Sprinkle) ، ونلافاکسین (Effexor XR)، دسوونلافاکسین (Pristiq) و لوومیلناسیپران (Fetzima).
  3. داروهای ضد افسردگی غیر معمول: این داروهای ضدافسردگی غیر معمول نامیده می شوند زیرا به طور منظم در هیچ یک از دسته بندی های ضد افسردگی دیگر قرار نمی گیرند. داروهای ضد افسردگی که معمولاً در این دسته تجویز می شوند عبارتند از ترازودون، میرتازاپین (رمرون)، ورتیوکستین (Trintellix)، ویلازودون (Viibryd) و بوپروپیون (Forfivo XL، Wellbutrin SR، و غیره). بوپروپیون یکی از معدود داروهای ضد افسردگی است که اغلب با عوارض جانبی جنسی همراه نیست.
  4. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای: داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای – مانند ایمی پرامین، نورتریپتیلین (پاملور)، آمی تریپتیلین، دوکسپین و دزیپرامین (Norpramin) نسبت به داروهای ضد افسردگی جدیدتر عوارض جانبی بیشتری ایجاد می کنند. بنابراین داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای معمولاً تجویز نمی شوند مگر اینکه ابتدا داروهای ضد افسردگی دیگر را بدون بهبودی امتحان کرده باشید.
  5. مهارکننده های مونوآمین اکسیداز: مانند ترانیل سیپرومین (پارنات)، فنلزین (ناردیل) و ایزوکاربوکسازید (مارپلان). ممکن است اغلب زمانی که سایر داروها تاثیری نداشتند، تجویز شوند به این علت که آن ها می توانند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشند. استفاده از MAOI به دلیل تداخلات خطرناک (یا حتی کشنده) با غذاهای حاوی تیرامین مانند پنیرهای خاص، ترشی ها و شراب و برخی داروها از جمله داروهای ضد درد، ضد احتقان ها و برخی مکمل های گیاهی نیاز به یک رژیم غذایی سخت دارد. سلژیلین (Emsam)، یک MAOI که به صورت چسب روی پوست چسبانده می شود، ممکن است عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر MAOI ها ایجاد کند. این داروها را نمی توان با SSRI یا سایر داروهایی که سروتونین را افزایش می دهند، ترکیب کرد.
  6. سایر داروها: متخصصان ممکن است ترکیب دو داروی ضد افسردگی را توصیه کرده یا داروهای دیگری را برای بهبود اثرات ضد افسردگی اضافه کنند. نمونه هایی از داروهای تقویت کننده ضد افسردگی عبارتند از: آریپیپرازول (Abilify)، کوتیاپین (Seroquel) و لیتیوم (Lithobid).

انتخاب بهترین داروی ضد افسردگی

انواع زیادی از داروهای ضد افسردگی در دسترس هستند که متفاوت عمل می کنند و عوارض جانبی متفاوتی دارند. هنگام انتخاب یک داروی ضد افسردگی مناسب، بهتر است موارد زیر را در نظر داشته باشد:

  1. علائم خاص شما: علائم افسردگی ممکن است متفاوت باشد و یک داروی ضد افسردگی ممکن است علائم خاصی را بهتر از دیگری تسکین دهد. به عنوان مثال، اگر مشکل خواب دارید، یک داروی ضد افسردگی که باعث آرامش یا خواب آلودگی برخی افراد می شود، ممکن است گزینه خوبی باشد.
  2. بررسی عوارض جانبی احتمالی: عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی از دارویی به داروی دیگر و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عوارض جانبی آزاردهنده، مانند خشکی دهان، حالت تهوع، افزایش وزن یا عوارض جانبی جنسی، می تواند ادامه درمان را دشوار کند.
  3. تداخل با سایر داروها: برخی از داروهای ضد افسردگی در صورت مصرف با سایر داروها می توانند واکنش های خطرناکی ایجاد کنند.
  4. بارداری یا شیردهی: تصمیم برای استفاده از داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری و شیردهی بر اساس تعادل بین خطرات و فواید است. به طور کلی، خطر نقایص مادرزادی و سایر مشکلات برای نوزادان افرادی که در دوران بارداری داروهای ضد افسردگی مصرف می کنند، کم است. با این حال، برخی از داروهای ضد افسردگی، مانند پاروکستین، در دوران بارداری منع می شوند.
  5. شرایط سلامتی: برخی از داروهای ضدافسردگی ممکن است در صورت داشتن شرایط خاص روحی یا جسمی مشکلاتی را ایجاد کنند. از سوی دیگر، برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است به درمان سایر شرایط سلامت جسمی یا روانی همراه با افسردگی کمک کنند. به عنوان مثال، بسیاری از داروهای ضد افسردگی ممکن است علائم اختلالات اضطرابی را تسکین دهند. بوپروپیون ممکن است به شما در ترک سیگار کمک کند. نمونه های دیگر عبارتند از استفاده از دولوکستین (سیمبالتا، دریزالما اسپرینکل) برای کمک به علائم درد یا فیبرومیالژیا، یا استفاده از آمی تریپتیلین برای جلوگیری از میگرن.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *