اضطراب اجتماعی یک اختلال روانی است که با ترس و نگرانی شدید در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی همراه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است از رویدادهای اجتماعی معمولی مانند صحبت کردن در جمع، شرکت در محفل‌ها یا بیان نظر در جلسات، ترس و اضطراب زیادی را تجربه کنند. اما با استفاده از روش‌ها و راهکارهای مناسب، اضطراب اجتماعی قابل درمان است.
اضطراب اجتماعی چیست؟
اختلال اضطراب اجتماعی یک وضعیت سلامت روانی است که در آن فرد ترس شدید و مداوم از قضاوت منفی و یا تحت نظر قرار گرفتن توسط دیگران را تجربه می کند. یکی از ویژگی های اصلی اختلال اضطراب اجتماعی این است که شما از قضاوت، طرد شدن و یا تحقیر شدن می ترسید. اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال اضطرابی شایع است. اگر به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستید، در موقعیت های خاص یا در همه موقعیت های اجتماعی دچار اضطراب یا ترس می شوید، از جمله:
- ملاقات با افراد جدید
- اجرا در مقابل مردم
- گرفتن یا برقراری تماس های تلفنی
- استفاده از سرویس های بهداشتی عمومی
- درخواست کمک در رستوران، فروشگاه یا مکان عمومی دیگر
- دوست یابی
- پاسخ دادن به یک سوال در حضور مردم
- غذا خوردن جلوی مردم
- شرکت در مصاحبه
اکثر افرادی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند قبل از 20 سالگی علائم را تجربه می کنند. اختلال اضطراب اجتماعی غیر معمول نیست. تقریباً 5 تا 10 درصد از مردم در سراسر جهان به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستند. این سومین بیماری شایع سلامت روان پس از اختلال مصرف مواد و افسردگی است.
انواع اضطراب اجتماعی
یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی می تواند شکل خفیف، متوسط یا شدید آن را داشته باشد. برخی از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی فقط با یک نوع موقعیت، مانند غذا خوردن در مقابل دیگران یا اجرای برنامه در مقابل دیگران، علائم را تجربه می کنند، در حالی که سایر افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی علائم را در چندین یا همه اشکال تعامل اجتماعی تجربه می کنند. به طور کلی سطوح مختلف اضطراب اجتماعی عبارتند از:
-
اضطراب اجتماعی خفیف
فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی خفیف ممکن است علائم جسمی و روانی اضطراب اجتماعی را تجربه کند اما همچنان در موقعیت‌های اجتماعی شرکت کند یا آن را تحمل کند. آن ها همچنین ممکن است فقط در موقعیت های اجتماعی خاصی، علائم را تجربه کنند.
-
اضطراب اجتماعی متوسط
فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی خفیف ممکن است علائم جسمی و روانی اضطراب اجتماعی را تجربه کند، اما همچنان در برخی موقعیت های اجتماعی شرکت می‌کند و از دیگر موقعیت های اجتماعی اجتناب می نماید.
-
اضطراب اجتماعی شدید
فردی که دارای اضطراب شدید اجتماعی است، گاهی علائم شدیدتری از اضطراب اجتماعی مانند حمله پانیک را در موقعیت های اجتماعی تجربه کند. به همین دلیل، افراد مبتلا به اضطراب شدید اجتماعی معمولاً به هر قیمتی از موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند. فردی که دارای اضطراب شدید اجتماعی است احتمالاً در همه یا بسیاری از انواع موقعیت های اجتماعی علائمی دارد.
هنگام مواجهه با این موقعیت‌ها، داشتن اضطراب پیش بینی‌کننده بسیار رایج است. این امکان وجود دارد که در طول زندگی خود بین سطوح مختلف اضطراب اجتماعی نوسان داشته باشید. مهم نیست که چه نوع اضطراب اجتماعی دارید، مهم است که به دنبال درمان باشید زیرا این نوع اضطراب بر کیفیت زندگی شخص تأثیر می گذارد.
مدیریت و درمان اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی با درمان شناختی رفتاری (CBT) و یا داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی (معمولاً مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین که به نام‌های SSRI یا مسدودکننده‌های بتا نیز شناخته می‌شوند) به راحتی قابل درمان است. درمان شناختی رفتاری (CBT) چیست؟
درمان شناختی رفتاری، نوعی درمان روانشناختی است. روانشناس یا درمانگر با شخص همکاری می کند تا تفکر و الگوهای رفتاری شما را که مضر یا غیر مفید هستند، تغییر دهد. CBT معمولاً در چندین جلسه انجام می شود. از طریق صحبت کردن و پرسیدن سوالات، درمانگر یا روانشناس به شخص کمک می کند تا دیدگاه متفاوتی به دست آورید، در نتیجه، یاد می گیرد که بهتر به استرس، اضطراب و موقعیت های سخت واکنش نشان داده و با آن کنار بیاید.
علاوه بر مشاوره فردی و تراپی، داروهای ضدافسردگی برای اختلالات اضطرابی موثر هستند. داروهای ضد اضطراب معمولاً برای مدت زمان کوتاه تری استفاده می شوند. داروهای فشار خون معروف به مسدود کننده های بتا را می توان برای کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی نیز استفاده کرد. داروهای خاصی که برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی استفاده می شوند عبارتند از:
- SSRI ها (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین): SSRI ها نوعی ضد افسردگی هستند. SSRI های رایج مورد استفاده برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی شامل فلوکستین (Prozac)، سرترالین (Zoloft)، پاروکستین، سیتالوپرام و اسیتالوپرام است.
- SNRI ها (مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین): SNRI ها نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند. ونلافاکسین یا دولوکستین (Cymbalta) SNRI های رایجی هستند که برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی استفاده می شوند. (مشاوره افسردگی چیست؟)
- بنزودیازپین‌ها: این داروها برای مدت کوتاهی استفاده می شوند، یا زمانی که داروهای ضد افسردگی شروع به کار می‌کنند و یا در شرایطی که اضطراب را برمی‌انگیزند، بر حسب تقاضا استفاده می‌شوند. آن ها برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند. لورازپام یا آلپرازولام نمونه هایی از بنزودیازپین ها هستند.
- بتابلوکرها: برخی از بتابلوکرها برای درمان یا پیشگیری از علائم فیزیکی اضطراب، مانند ضربان قلب سریع استفاده می شوند. پروپرانولول یا متوپرولول نمونه هایی از بتابلوکرها هستند.
تشخیص بهترین دوز و نوع دارو ممکن است زمان بر باشد. بدانید که شروع روند درمان اختلال اضطراب اجتماعی شما را یک قدم به داشتن احساس بهتر نزدیکتر می کند. بنابراین بهترین راه برای درمان اضطراب اجتماعی از طریق درمان شناختی رفتاری یا دارو درمانی است و اغلب هر دو.
بدون دیدگاه